Σάββατο 9 Απριλίου 2016

Ο Κώστας

Πριν ξεκινήσω θα σας πω για μένα. Είμαι αρκετά ψηλός και γυμνασμένος αλλά όχι μυώδης. Θα σας πω μια ιστορία που την κρατάω κρυφή εδώ και 2 δεκαετίες. Συνέβη όταν ήμουν 15 χρονών.

Η οικογένειά μου είχε μια φιλική οικογένεια με πολλά παιδιά. Από μικρός -8 χρονών - και λόγω των γονέων, είχα αναπτύξει φιλία με τα αγόρια της φιλικής οικογένειας. Πήγαινα πολύ συχνά σπίτι τους και κυρίως έπαιζα με τα 2 αγόρια της ηλικίας μου. Το τρίτο αγόρι, ο Κώστας, ήταν 2 χρόνια μεγαλύτερος από μένα. Ήταν πολύ άτακτος και τον τιμωρούσαν συχνά και οι γονείς του, αλλά και στο σχολείο. Με αυτόν δεν είχα πολύ καλές σχέσεις γιατί όσους δε χώνευε τους έδερνε ή μπορεί να σε πείραζε με καρπαζιές. Τα χρόνια πέρασαν και έγινα 15 χρονών. Συνέχιζα να πηγαίνω στο σπίτι τους. Ο Κώστας -17 χρονών- είχε πάρει τον κακό το δρόμο. Δεν είχε τελειώσει το σχολείο και έτρεχε με γκόμενες και μηχανάκια. Ήταν κοντός, πολύ γεροδεμένος και μυώδης. Πολύ δυνατός. Δεν τον έκανε κανείς καλά. Είχε μια αγριόφατσα με μεγάλα χείλια και κατσαρό μαύρο μαλλί. Εγώ τον θεωρούσα αγροίκο και άξεστο. Τα κορίτσια της ηλικίας μου δεν τον χώνευαν. Η μάνα μου μόνο θυμάμαι που έλεγε ότι ο Κώστας είναι πολύ ωραίο παιδί. Άντρας.

Συνέχεια...